جشن نوروز

نوروز بزرگترین و باشکوه ترین جشن ملی ایرانیان از روزگاران کهن تا به امروز و نمایندۀ قریحۀ شاداب ملت کهنسال ایران است. جشن نوروز نمایان ترین جشن‌های بهاری جهان به شمار می رود و در میان جشن‌های سایر ملل نظیر آن را کمتر می توان یافت.

تقدس و احترام و بزرگی نوروز بیش از حد توجه و انتظار است. برتری این جشن از آن جهت است که در هنگام جوانی جهان بر پا می شود. یعنی مبشر نو شدن زمان و به پایان رسیدن عمر زمستان و به گفتۀ ابوریحان بیرونی « پیشانی سال نو» است.و به نوشتۀ گردیزی این روز را نوروز گویند « زیرا که سرسال باشد و شب با روز برابر شود و سایه ها از دیوار بگذرد و آفتاب از روزن ها اوفتد»

واژه نوروز در پهلوی به صورت « نوک روچ» آمده است که مرکب است از دو جزء ، بخش اول « نوک» به معنی نو ، جدید و تازه است و بخش دوم به معنی روز است و روی هم رفته معنی روز تازه و روز نوین می دهد. به نخستین روز از نخستین ماه سال خورشیدی که آفتاب به برج حمل انتقال می یابد اطلاق می گردد. در اصطلاح جشن سال نو پارسی ایرانی که در روز نخست فروردین ماه برابر با 21 مارس میلادی در آغاز فصل بهار برگزار می شود به نام «نوروز» خوانده می شود.